οἱ σπείραντες

σπείρω

sow: aor part act masc nom /voc pl

σπείρω, [dialect] Aeol. [full] σπέρρω Sch.D.T.p.117 H., EM300.19: [dialect] Ion. [tense] impf.

A

σπείρεσκον Hdt.4.42

: [tense] fut.

σπερῶ E.El.79

, Pl.Phdr. 276d; [dialect] Aeol. σπέρσω Sch.E.Hec. 202: [tense] aor.

ἔσπειρα A.Th. 754

(lyr.), Hdt.7.107, Pl. Ti. 41c: [tense] pf.

ἔσπαρκα Polyaen.2.1.1

, etc.:—[voice] Med., [tense] aor. inf.

σπείρασθαι A.R.3.1028

; [tense] aor. 2 σπαρέσθαι dub. l. in Polyaen.8.26:—[voice] Pass., [tense] fut.

σπᾰρήσομαι LXX Na.1.14

, ([etym.] δια-) D.S.17.69: [tense] aor. ἐσπάρην [ᾰ] S.OT 1498, Th.2.27: [tense] pf.

ἔσπαρμαι E.HF 1098

, Ar.Ra. 1206, Pl.Lg. 693a, etc.:— sow,

I sow seed, c. acc., [ κέγχρους] Hes.Sc. 399;

σῖτον Hdt.4.17

;

στάχυν E.Cyc. 121

; of Cadmus,

σ. γηγενῆ στάχυν Id.Ba. 264

(so in [voice] Med.,

σπείρασθαι ὀδόντας A.R.3.1028

): abs., sow, Hes.Op. 391; opp. θερίζω, Ar.Av. 710, etc.: metaph., θερ. καὶ σ. ταῖς γλώσσαις, of corrupt orators, ib. 1697 (lyr.);

καρπὸν ὧν ἔσπειρε θερίζειν Pl.Phdr. 260d

;

αἰσχρῶς μὲν ἔσπειρας κακῶς δὲ ἐθέρισας Gorg.16

: prov., εἰς πέτρας τε καὶ λίθους ς. Pl.Lg. 838e; σ. κατὰ πετ ρῶν, i.e. εἰς πέλαγος (cf.

σπέρμα 1.1

), Luc.Am. 20.

2 engender, beget offspring (cf. 11.2), S.Aj. 1293, Tr.33, E. Ion 49, etc.; οἱ σπείραντες the parents, IG3.1339, cf. 14.1794 ([place name] Rome); ἄθυτα παλλακῶν σπέρματα ς. Pl.Lg. 841d:—[voice] Pass., spring or be born,

ὅθενπερ αὐτὸς ἐσπάρη S.OT 1498

, cf. E. Ion 554 (troch.), Pl.R. 460b; πρὸ τοῦ Ζήνωνα.. σπαρῆναι before Z. was begotten, Phld.Rh.2.110 S.

3 scatter like seed, strew,

χρυσὸν καὶ ἄργυρον Hdt.7.107

;

σ. φλόγα Trag.Adesp.85

; of liquids, scatter or sprinkle,

ἐκ τευχέων σ. δρόσον E.Andr. 167

; spread abroad, extend,

σ. ἀγλαΐαν νάς ῳ Pi.N.1.13

; spread rumour,

σ. ματαίαν βάξιν S.El. 642

; μὴ σπεῖρε πολλοῖς τὸν παρόντα δαίμονα do not speak of it indiscriminately, Id.Fr. 653:—[voice] Pass., to be scattered or dispersed, ἐσπαρμένος κατὰ.. πόλιν, of the ashes of Solon scattered over Salamis, Cratin.228;

τόξα δ' ἔσπαρται πέδῳ E.HF 1098

; of persons,

ἐσπάρησαν καθ' Ἑλλάδα Th.2.27

;

ἐσπαρμένοι εἰς ἁρπαγήν X.HG3.4.22

; κατὰ χώραν ib.6.2.17;

ἔσπαρται λόγος E.Fr. 846

ap.Ar.Ra. 1206.

II sow a field,

νειόν Hes.Op. 463

; γῆν, τέμενος, πεδιάδα, Hdt.4.42, 9.116, 122;

ἄρουραν A.Fr. 158

; ἡ σπειρομένη Αἴγυπτος the arable part of Egypt, Hdt.2.77;

τυχεῖν μὲν ἤδη 'σπαρμένα Ar. Pax 1140

;

ἀροῦται καὶ σπείρεται τὸ Θηβαίων ἄστυ Din.1.24

: prov., πόντον σπείρειν, of lost labour, Thgn.106, 107: metaph.,

καινοτάταις σ. διανοίαις Ar.V. 1044

;

σ. εἰς ἀρετῆς ἔκφυσιν Pl.Lg. 777e

;

τοὺς ἐν γράμμασι κήπους Id.Phdr. 276d

.

2 of procreation,

ματρὸς.. σ. ἄρουραν A.Th. 754

;

σ. τέκνων ἄλοκα E.Ph.18

;

σ. λέχη Id. Ion64

; ἣν ἔσπειρε, i.e. his wife, Lib.Or. 37.9; v. supr. 1.2.

σπείρω fut. σπερῶ LXX; 1 aor. ἔσπειρα; pf. 2 sg. ἔσπαρκας. Pass.: fut. 3 sg. σπαρήσεται LXX; 2 aor. ἐσπάρην; pf. ptc. ἐσπαρμένος (Hes., Hdt.+).

① sow seed

ⓐ lit.

α. abs., opp. θερίζω Mt 6:26; Lk 12:24.—Mt 13:3b, 4; Mk 4:3b, 4; Lk 8:5c. ὁ σπείρων a sower Mt 13:3a (cp. Cicero, Tusc. Disp. 2, 5 [13]); Mk 4:3a; Lk 8:5a; 2 Cor 9:10 (Is 55:10); 1 Cl 24:5. Also ὁ σπείρας Mt 13:18. On the sower in the parable: UHolzmeister, Verb. Dom. 22, ’42, 8–12; KGrayston, ET 55, ’44, 138f; SFinlayson, ibid. 306f; DHaugg, TQ 127, ’47, 60–81; 166–204.

β. w. acc. of what is sown (X., Oec. 14, 5) 1 Cor 15:36, 37ab; (τὸ) καλὸν σπέρμα Mt 13:24, 27, 37. τὸν σπόρον Lk 8:5b. ζιζάνια Mt 13:39. Pass. Mk 4:32.

γ. w. indication of the place in which or on which someth. is sown (Pla., Leg. 8, 7, 838e εἰς πέτρας κ. λίθους σπ.) εἰς τὰς ἀκάνθας Mt 13:22; Mk 4:18. Also ἐπὶ τὰς ἀκ. 4:18 v.l. ἐν τῷ ἀγρῷ sow in the field Mt 13:24, 31. ἐπὶ τῆς γῆς Mk 4:31 (ApcSed 3:4). ἐπὶ τὰ πετρώδη 4:16; Mt 13:20. ἐπὶ τὴν καλὴν γῆν vs. 23; cp. Mk 4:20 (opp. w. acc. Did., Gen. 218, 4; on the problem of identity s. PPayne, NTS 26, 564–68). παρὰ τὴν ὁδόν Mt 13:19b (GDalman, Viererlei Acker: PJ 22, 1926, 120–32; gener. Dalman, Arbeit II: D. Ackerbau ’32). But in these passages the lit. usage is already passing over into the metaphorical yet w. the idea of sowing at the forefront.

ⓑ in imagery and metaph.

α. in proverbial expressions based on the contrast θερίζειν … σπείρειν (cp. θερίζω 2a and ἐπί 5) of appropriating the fruits of another’s labor, without doing any work θερίζων ὅπου οὐκ ἔσπειρας Mt 25:24, 26. Cp. Lk 19:21f. ἄλλος ἐστὶν ὁ σπείρων καὶ ἄλλος ὁ θερίζων J 4:37. The harvest corresponds to what is sown (Hes., Fgm. 174 Rz.; εἰ κακὰ σπείραις, κακὰ κέρδεά κʼ ἀμήσαιο; TestLevi 13:6; Gr Bar 15:2 οἱ γὰρ καλῶς σπείραντες καὶ καλῶ ἐπισυνάγουσιν) ὸ̔ ἐὰν σπείρῃ ἄνθρωπος, τοῦτο καὶ θερίσει Gal 6:7; cp. vs. 8ab (here the ‘field’ is given w. εἰς τὴν σάρκα or τὸ πνεῦμα); 2 Cor 9:6ab.

β. The word of God, the gospel et al. are sown (Herm. Wr. 1, 29 ἔσπειρα αὐτοῖς τοὺς τῆς σοφίας λόγους) ὁ σπείρων τὸν λόγον σπείρει Mk 4:14; cp. (Orig., C. Cels. 4, 9, 6) vs. 15ab; Mt 13:19a; J 4:36. τὰ πνευματικά 1 Cor 9:11. The κακὴ διδαχή of the false teachers IEph 9:1ab (cp. AscIs 2:4 τῇ ἀνομίᾳ ἥτις ἐσπάρη ἐν Ἱερουσαλήμ).

γ. μὴ σπείρητε ἐπʼ ἀκάνθαις B 9:5 (Jer 4:3). καρπὸς δικαιοσύνης ἐν εἰρήνῃ σπείρεται τοῖς ποιοῦσιν εἰρήνην Js 3:18 (σπ. καρπόν as Antiphanes 228, 4; Paus. 1, 14, 2).

δ. The body after burial is compared to a seed-grain, for in the resurrection it comes forth fr. the earth. This is the background of the contrast σπείρειν … ἐγείρειν 1 Cor 15:42–44.

② scatter, disperse (Hdt. et al.; also AscIs 2:4 [s. 1bβ]) ἔσπαρται κατὰ πάντων τῶν τοῦ σώματος μελῶν ἡ ψυχή the soul is spread throughout all the members of the body Dg 6:2.—B. 505.—DELG. M-M. TW.